ભગવાનની અનમોલ ભેટ છે જીવન

 

ભગવાને માણસ જીવનના રૂપમા આપણને અનમોલ ભેટ આપી છે. તો આનો ફાયદો ઉઠાવો, આને નુક્શાન ન પહોંચાડવુ. પ્રતિસ્પર્ધીબી દોડમા સૌથી મોટુ નુક્શાન એ થયુ છે કે આપણી યુવા પેઢીનુ આત્મ બળ નબળુ પડી ગયુ છે.પુસ્તકના જ્ઞાનની હોળીમા દોડી રહેલા ભોગ અધ્યાત્મથી દુર થઈ ગયા. અહીંથી જ સિલસિલો શરૂ થયો છે આપણા આત્મબળના પતનનુ.

સાચો ત્યાગ ત્યારે થાય છે જ્યારે તમે તે જાણી લો છો કે આપણુ કાંઈ અ નથી અને જ્યારે આ ભાવથી છુટી જઈએ છીએ ત્યારે ત્યાગ ઘટે છે. લોકો સંસાર છોડવાની વાત કરે છે પણ અંદર જોવામા આવે તો સંસાર આપણો જ છે આપણે ક્યાં તેને છોડીશુ. આને સમજી જઈશુ તો સંસરમા રહેવાની મજા જ બદલાઈ જશે. ગૌતમ બુદ્ધે એક સરસ વાત કરી છે. જેમ ભમરો વગર નુક્શાન પહોંચાડે તેનો રસ લઈ લે છે આવી જ રીતે અમારા મુનિગણ ગામમા ભિક્ષાટન કરવુ. વાત ઘણી જ સારી છે. જેમ ભમરો નુક્શાન વગર રસ લઈને ચાલ્યો જાય છે તેવી જ રીતે આપણે જીંદગીને વગર કોઇ નુક્શાન જીવી લઈએ. આ અહીંસાનુ ઉદાહરણ છે. આપણે રસતો લઈ શકીએ છીએ પણ કોઇને નુક્શાન પહોંચાડવાનો કોઇ અધિકાર નથી. અહિંસાનો આવો ભાવ જીવનમા આવતાની સાથે જ અશાંતિ ચાલી ગઈ. બુદ્ધ સમજાવી રહ્યા છે કે જીવન આપણને જે પણ રસ આપે તેને લઈ લેવામા આવે અને આભાર કરી દેવામા આવે. ક્યાંક એવા ભમરા ન બની જઈએ જે રસ ચુસવામા એવા મશગુલ હોય છે જે પછી ઉડવાનુ જ ભુલી જાય છે અને સાંજે જ્યારે કમળના ફુલની પાંખડી બંધ થઈ જાય છે તેમા કેદ થઈ જાય છે. બસ દુનિયામા આ જ આપણી જીંદગીનુ કારણ થઈ જાય. આ દુનિયા આપણા માટે કારાગ્રુહ ન થઈ જાય. રસ લો આભાર કરો અને કોઇને નુક્શાન પહોંચાડ્યા વગર મુક્ત થઈ જાવ.